A lot to do!

Hey everybody!

En weer een nieuwe week… Ik begin nu toch wel af te tellen op stage! Nog maar 8 dagen in 3 weken!
Maandag heb ik de kinderen een soort testje laten maken over Nederland. In dit testje stonden vragen over van alles wat ik in voorgaande weken verteld had. De kinderen hadden goed opgelet en wisten erg veel! ’s Middags heb ik vast wat papier verzamelt en thuis ben ik aan de slag gegaan voor mijn product. Ik ga een spelletjesdoos maken met 8 spellen, waaronder 24 twaalfzijdige dobbelstenen. Ik had het ontwerp al, dus heb op een wit blaadje de eerste geprobeerd. Na wat aanpassingen aan de uitvouw heb ik er een overgetrokken op geel papier. Na het overtrekken heb ik deze uitgeknipt, WAT EEN WERK!! Waar ben ik in godsnaam aan begonnen haha! Ik heb m’n werk neergelegd en ben lekker gaan slapen.
Dinsdag heb ik een les Engels gegeven over het voorspellen van een boek, krantenartikel of iets anders. Omdat mijn mentor de klas uit was op het moment dat het afgelopen was heb ik nog maar snel iets bedacht en ben ik verder gegaan met hetzelfde onderwerp. Dit was nog best lastig want er kwam niet veel uit de leerlingen… ’s Middags heb ik de uitvouw van de dobbelsteen maar op 11 gele en 11 blauwe bladen gekopieerd. Scheelt weer wat overtrekwerk. Ook heb ik wat andere kleuren papier verzamelt en een boel getallen en tafelkaartjes geprint. Terug in het hostel ben ik begonnen met het knippen van de uitvouwen van de dobbelstenen. Nadat ik de 11 gele uitvouwen klaar had, had ik het wel gezien en was het tijd om te eten. Na het eten heb ik eerst een andere matras geregeld. Die van mij was erg hard en ik sliep de laatste nachten slecht. Omdat Lysanne en Liselotte vandaag vertrokken zijn, heb ik een zachter matras van hun kamer gepakt. Toen ik de matras eindelijk op mijn bed kon leggen, kwam ik erachter dat mijn bed te smal is of het matras te breed, maar zolang ik er beter op slaap laat ik hem lekker liggen! Daarna ben ik verder gegaan met het knippen van de 288 kaartjes voor memory, gevolgd door de 288 kaartjes voor haasje over. Nu weet ik waar de ‘knip en plak’ pabo vandaan komt, en ik ben nog lang niet klaar……. Toch vond ik dit genoeg voor de dinsdag en ben ik om half 10 lekker in bed gaan liggen met een Engels boek wat de kinderen op stage gaan lezen. Omdat ik de les moet geven, moest ik voorbereidend hoofdstuk 1 maar even lezen.
Woensdag bij het ontbijt werd ik verrast: een briefje dat ik mijn pakketje bij het postkantoor op kan halen! EINDELIJK!!! Helaas moest ik eerst naar stage.. Daar heb ik een wiskundeles gegeven over het vouwen van 3D vormen. Dit vonden de kinderen erg leuk. Voor de rest ben ik vooral bezig geweest met mijn product voor mijn onderzoek. Na schooltijd heeft Rob ons naar huis gebracht en vervolgens weer opgehaald. Mijn oor zat al 3 dagen dicht en de oordruppels kunnen het niet los krijgen, dus op naar een dokter. Hier moest ik een boel formulieren invullen en vervolgens nog een half uur wachten tot ik bij Dr. Miller terecht kon. Na een half uur werd ik opgehaald door een grijze man. Marleen is met me meegegaan. Ik heb uitgelegd wat het probleem was en er moest even in mijn oor gekeken worden. De dokter zei dat m’n oor vol zat en dus uitgespoten moest worden. Gelukkig, want naar mijn inzicht was dit ook echt de beste oplossing en na één keer spuiten kon ik weer horen, jeej! Ook het andere oor voor de zekerheid maar even, wat toch wel wat pijn deed, maar ik kan weer horen! Vervolgens nam Rob ons mee naar het postkantoor om mijn pakketje op te halen. Eenmaal het pakketje in ontvangst genomen zag ik op de douanesticker staan wat er allemaal in zat, ik was zo blij! Rob en Marleen lachten me gewoon uit (oké, ik was ook net een klein kind dat een snoepje kreeg..) In de auto probeerde ik het pakketje direct open te maken, wat niet lukte. Rob stopte en pakte een zakmes uit de achterbak, zodat ik hem open kon maken. Ik ben meteen op zoek gegaan naar alles: vruchtenhagel, vlokken, een chocoladepaashaas, dropjes, kaaskoekjes en een USB. Happy me!! We werden voor de deur van het hostel afgezet en terug in de kamer heb ik alles uit mijn pakket gehaald en werd de zak drop direct open getrokken. Heerlijk om na zo’n lange tijd weer dropjes te eten. Vervolgens zag ik dat er ook nog een leuk kaartje in zat van papa, mama en Nicole (thanks!!!). Om het weekend te vieren zijn we met z’n vijven uiteten geweest bij Panchos. Dit is een Mexicaans restaurant en moest erg lekker zijn, maar eens proberen dus! En inderdaad, het was erg lekker! Na het eten zijn we met de taxi weer naar huis gegaan en daar ben ik nog weer even bezig geweest voor school. 24 twaalfzijdige dobbelstenen maken, poeh wat een werk! En dat is nog maar 1 spel… Ik heb niet te lang meer geknipt want ik was moe en ben gaan slapen.
Donderdag heb ik lekker uitgeslapen en vervolgens ben ik op zoek gegaan naar brood. Er lagen lunchpakketjes klaar met geraspte kaas (dat is hier blijkbaar normaal op brood). Ik heb de kaas eraf gehaald en lekker vruchtenhagel op mijn brood gedaan, wat was dat lekker! Weer een keer Nederlands beleg op brood! Daarna ben ik weer aan het werk gegaan voor school, want ik had nog genoeg knutselwerk te doen. Omdat het volle maan zou zijn, wilden we Lions Head beklimmen. Als je boven op deze berg staat, zie je aan de ene kant de zonsondergang en als je achter je kijkt zie je de maan opkomen, en dan ook dit keer de volle maan. Dit konden we niet missen dus hebben we de sportschoenen aangetrokken en zijn we om half 5 begonnen aan de klim. Het eerste stuk hadden we vorige maand ook gedaan. Dit was gewoon een omhoog lopend pad en vervolgens kwamen er trappen. Prima te doen dus, dachten we.. Het laatste grote stuk kwamen er grote rotsblokken, trapjes en smalle randen met afgronden waar we dus voorzichtig moesten zijn. Het werd echt klimmen dus de schaafwonden konden we niet ontkomen. Toch was het best gaaf om echt te moeten klimmen. Eenmaal boven wisten we weer waarom we het deden: zonsondergang, wauw wat was dat mooi zeg! En als we achter ons keken zagen we inderdaad de volle maan opkomen. Weer iets om van mijn lijstje af te strepen: Lions Head beklimmen. Omdat het donker werd en we ook nog weer naar beneden moesten klimmen, zijn we vlak na de zonsondergang weer begonnen met naar beneden lopen. We hebben hierbij een ander pad genomen die minder moeilijk zou zijn, aangezien klimmen in het donker wel wat minder veilig was. Op een gegeven moment werd het te donker en hebben we onze lampjes erbij gepakt om te kunnen zien waar we liepen. Onderweg een taxi gebeld en eenmaal beneden waren we blij dat we terug waren, maar geen taxi. Na even wachten en bellen zouden we nog 10 minuten moeten wachten. Dit vonden we te lang duren dus hebben we maar een andere taxi gepakt die ons weer naar huis heeft gebracht.
Vrijdag moest ik op tijd uit bed omdat ik nog wat voor mijn ontwerp wilde doen en mijn koffer nog moest pakken, omdat we dit weekend weer uit het hostel moesten. Ik heb eindelijk mijn 24 dobbelstenen af dus het eerste spel is klaar. Na de lunch heb ik mijn koffer ingepakt en zijn we met Eline meegegaan met de taxi naar haar appartement. Het was wat gedoe maar uiteindelijk hebben we Eline veilig afgeleverd en zijn we zelf naar ons backpackers hostel aan Long Street gegaan. Ons kamer zat op de vierde verdieping dus dat waren aardig wat trappen, niet leuk met koffers! Samen met Tessa ben ik naar de Green Market gegaan, waar ik weer wat gekocht heb, maar dit keer niet voor mezelf. We hebben nog wat rondgelopen en zijn terug gegaan naar het hostel. Daar kwamen ook Marleen en Anne. Omdat het al aardig laat was, wilden we uiteten. Tessa moest eerst pinnen, dus dat maar gedaan. Na het pinnen kwamen er een vrouw en 2 mannen die zeiden dat Tessa wel uit moest loggen en haar pas weer in de automaat moest doen. Vreemd kijkend toch maar gedaan en helaas was dit fout. De man drukte op wat knopjes en de pas kwam er niet meer uit… Dachten we… We hebben een kwartier bij de automaat staan wachten tot de pas er weer uit zou komen. Ondertussen waren de 2 mannen en vrouw weg. Bij een restaurant hebben we gevraagd hoe dit kon en deze zeiden dat ze de pas direct moest blokkeren. Dit was eerder gebeurt en ze hadden waarschijnlijk haar pas gestolen. De bank gebeld en ja hoor, de rekening was leeg. Echt super shit dus direct de pas geblokkeerd en bij het politiebureau aangifte gedaan. Dit duurde even maar daarna was alles geregeld. Heel gedoe, maar we moesten nog wel eten. Dus gegeten bij een pizzeria en daarna wezen stappen met niks behalve geld. We hebben een hele leuke avond gehad in The Dublinner. Rond 1 uur vonden Marleen en ik het goed en zijn we naar het hostel gegaan, wat aan de overkant van de straat zat. Lekker dichtbij dus! Wel erg veel lawaai maar toch goed geslapen.
Zaterdag hebben we uitgeslapen tot 11 uur en om 1 uur zijn we gaan ‘ontbijten’ bij de Food Lovers Market, echt heel erg lekker! Daarna wat rondgelopen door Kaapstad en boodschappen gedaan. ’s Avonds hebben we zelf gekookt: vlees met sla en stokbrood en vervolgens zijn we redelijk op tijd gaan slapen omdat we geen puf meer hadden om uit te gaan.
Zondag moesten we om 10 uur uitchecken. Als ontbijt hebben we lekker tosti’s gemaakt (die erg goed smaakten na 3 maand geen tosti’s). Daarna hebben we nog wat rondgelopen door Kaapstad met Claudia en Mariska en lekker in de Company Gardens in de zon gezeten en vervolgens een lekker stuk appeltaart met ijs gegeten. Toen dit op was zijn we terug gelopen naar ons hostel en hebben we onze koffers gepakt. We zijn naar de trein gelopen en terug gegaan naar ons eigen hostel in Newlands. Hier ben ik nog weer even aan het knutselen gegaan voor mijn product voor stage, want die moet maandag getest worden! Rond half 8 hadden we toch wat honger en zijn we naar Primi gegaan om wat te eten. Nadat we terug waren in het hostel heb ik nog een paar dingen voor school gedaan en ben ik naar bed gegaan.

Sorry voor het nog langere verhaal dit keer, maar korter kan ik het niet vertellen haha!

Heel veel liefs,
Lisette